دعا
گر زارم،در تو زاریدن خوش است!
وَر نازَم، به فضلِ تو نازیدن خوش است!
هر خانه ای که حّد آن باتوست، آبادان است!
مَلِکا !
آب عنایتِ تو به سنگ رسید،
سنگ بار گرفت، ازسنگ میوه،
میوه طعم وخوار گرفت.
مَلِکا!
یادِ تو دل را زنده کرد وتخمِ مهر افکند،
درخت شادی رویانیدومیوه ی آزادی داد.
چون زمین نرم باشدوتربت خوش وطینت قابل،
تخم،جزشجره ی طیّبه ازآن نروید، و جز عبهر عهد بیرون ندهد.